Sert Bir Yunan Filmi

Ensest; yıkıcı, sert ve tabu bir konu. Sanat eserleriyse bu tabuların üzerine gitmekle mükellef. Türkiye'de de bir zamanlar Atlıkarınca adında bir ensest filmi (ilk kez yapıldığı söylenen) yapılmıştı. Bu filmi oldukça sığ bulmuştum. Hiç bir şey katmamıştı bana, sadece varlığı bilinen bir gerçeği resmetmekten başka. Türkiye'de önce İstanbul sonraysa Eskişehir film şenliklerinde gösterilen ve dünya prömiyerini de Venedik'de yapan ve 4 ödül birden kazanan Miss Violence (Şiddet Güzeli) bir Yunanistan yapımı, tıpkı Dogtooth gibi cesur bir film, ensesti konu ettiği için değil, akılcı bir senaryoyla adım adım işlediği, oldukça üsturuplu ve yalın bir dille anlattığı için. Filmin ilk çeyreği o denli ketum ki, sıkıldığımı itiraf etmeliyim. Daha sonra yavaş yavaş açılan senaryo büyük bir trajediye tanık olduğumuzu gösterince, oldukça ilgiyle izlemeye başladım. Yani sanıyorum ki biraz sabır göstermek gerek. Aslında Atlıkarınca gibi belki de izleyicilerin görmek istediği bir finale sahip. Fakat bu finali katharsis duyguları yaşatabilmekten uzak, filmin tamamına sirayet eden soğukluk ve mesafelilik ile inşa etmiş yönetmen. Bir babanın sadece kızlarıyla değil torunuyla dört duvarlar arasında yaşadıklarına tanıklık etmek yumruk yemiş hissi yaratıyor kuşku yok. Yine de ben entelektüel tabanı daha sağlam, sadece düşündürücü değil aynı zamanda zenginleştirici bir film görmek isterdim. Miss Violence az çok bildiğimiz dünyalara daha yakından tanıklık etmenin rahatsız ediciliğinin ötesine gidemiyor ne yazık ki. Biçimiyle ödünsüz sanat filmi denebilecek bu örnek içeriğiyle aynı ölçüde doyurmuyor kısaca.

Yıldız: * *